ابتکار دختران لبنانی

 چند سال پیش در یک سفر تابستانی به مشهد، عده‌ای از دخترهای عرب که احتمالا لبنانی بودند را دیدم که در حالی‌که روسری‌شان خیلی صاف و صوف روی سرشان ایستاده بود، چیزی زیر روسری داشت برق می‌زد.

بعدتر فهمیدم که طلق بوده و آن صاف و صوفی روسری هم به خاطر همان طلق بوده است. احتمالا بعضی‌ها می‌پرسند طلق چه ربطی به روسری دارد؟ و اصلا طلق چیست؟! و این مطلب چه ربطی به رادیولوژی دارد؟
طلق از جنس همان طلقی است که همراه با شیرازه برای فنری کردن جزوه‌های‌تان استفاده می‌کنید. با این تفاوت که کمی ضخیم‌تر است. طلق‌های روسری به شکل ذوزنقه بریده شده‌اند و لبه‌های تیزشان گرد شده است.

طلق با اینکه محکم است، انعطاف‌پذیر است. کافی است یک لایه باریک طلق بین دو لایه روسری بگذارید تا وقتی روسری را زیر چانه محکم می‌کنید، قسمت لبه بالایی روسری‌تان به شکل یک نیم دایره بایستد؛ گرد و شکیل.

با این حساب دیگر نگران صاف بودن و مرتب بودن لبه روسری‌تان نخواهید بود، خصوصا اگر جنس روسری لطیف و نرم باشد. البته به خاطر جنس طلق، ممکن است کمی در اطراف صورت‌تان احساس گرما کنید.

طلق روسری را خودمان درست کنیم

به ادامه مطلب بروید

ادامه نوشته

فیلم تموم شد!

فرض کنید ساعت 3 بعد از نیمه شب به بیمارستان مراجعه کرده و نیازی فوری به تصویربرداری پزشکی پیدا کنید. اگر مسئول رادیولوژی به شما بگوید که فیلم رادیولوژی تمام شده است و موجود نیست، چه حالی به شما دست می‌دهد؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا ؛ این وضعیتی است که برخی بیمارستان‌ها و مراکز درمانی کشور طی چند وقت اخیر به آن دچار شده‌اند و به گفته کارشناسان نیز دلیل اصلی آن مربوط به محدودیتهای ارزی به وجود آمده است.

براساس تازه‌ترین آمار گمرک ایران در هفت ماهه امسال 566 تن فیلم‌های مورد مصرف در تصویربرداری پزشکی یا همان فیلم‌های رادیولوژی به ارزش 10.9 میلیون دلار وارد کشور شد. این میزان واردات نسبت به مدت مشابه در سال قبل از نظر وزنی و ارزشی به ترتیب 12.3 و 15 درصد کاهش یافته است.

بد نیست بدانیم که بیشترین حجم واردات فیلم‌های مورد مصرف در تصویربرداری پزشکی طی این مدت از اروپا انجام شد. در میان کشورهای اروپایی بلژیک با چهار میلیون دلار و آلمان با دو میلیون دلار بیشترین سهم را به خود اختصاص دادند. در سال جاری تاکنون 116 هزار دلار فیلم رادیولوژی نیز از آمریکا وارد ایران شده است.

هاشم تبریزی دانا، یک فعال حوزه واردات دارو و تجهیزات پزشکی در گفت‌وگو با ایسنا درباره مشکلات مربوط به کمبود فیلم‌های رادیولوژی در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی به خبرنگار ایسنا گفت: محدودیت‌های ارزی ایجاد شده در چند ماه گذشته یکی از دلایل اصلی اختلال در واردات فیلم رادیولوژی به کشور بوده است.

وی افزود: فیلم رادیولوژی و دستگاه‌های مربوط به آن جزو اولویت‌های اول و دوم که ارز مرجع برای واردات می‌گیرند، نیستند و به طور طبیعی برای واردکننده صرفه اقتصادی ندارد که جنس خود را با ارز آزاد وارد کند و آن‌را در بازار داخلی براساس قیمت‌گذاری وزارت بهداشت بفروشد.

اوایل سال جاری نیز دبیر انجمن رادیولوژی ایران عنوان کرده بود که با وجود دیجیتالی شدن مراکز تصویربرداری، هنوز مصرف فیلم رادیولوژی در ایران بالا بوده به طوری که میزان مصرف آن برابر با مصرف کل اروپاست.

در همین حال سخنگوی مرکز مبادلات ارزی در گفت‌وگو با ایسنا خبر داده که با توجه به تعاملات و هماهنگی‌های به عمل آمده بین بانک مرکزی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، به ویژه معاونت دارویی، اقدامات لازم جهت تقویت منابع ارزی واردات اقلام داروئی، همچنین تسریع فرآیند واردات آن به کشور انجام شده است.

پی نوشت: من نمی دونم چرا یه فکر اساسی نمی کنیم که مجبور نباشیم فیلم وارد کنیم؟ چرا به جای خرج های ابلهانه ریشه ای حل نمی کنیم این موضوع رو؟

ما در بیمارستان سیستم CR داریم (حداقل جاهایی که دارن) بعد میایم به خاطر نبودن فیلم تعطیلش می کنیم! چرا؟ چون سیستم پکس(PACS) نداریم

این درحالیه که در سیستم CR امکان رایت CD هم وجود داره شما خودتون قضاوت کنید CD به صرفه تره یا فیلم؟

چون پزشکان بیمارستان توانایی استفاده از کامپیوتر رو ندارن! (اونایی هم که توانایی دارن حالشو ندارن استفاده کنن) باید میلیون ها دلار خرج فیلم کنیم!

خنده دار نیست؟

ما به پزشکامون و به پرسنل درمانیمون چی یاد می دیم؟ چه امکاناتی در اختیارشون می ذاریم؟

کاش گوش شنوایی بود!

بدترین شیفت شب من

نمی دونم چندتا بیمارستان توی ایران وجود داره که بخش رادیولوژیش شبها به پرسنل خانوم شیفت می ده! ولی مطمئنم خیلی معدود هستن چنین بیمارستانایی!

من توی بیمارستانی طرحم رو می گذرونم که محاله کمتر از 6 تا شیفت شب بهم بدن! بگذریم! 

یکی از همین شبهای تابستون بود و طبق معمول مرتب مریض داشتم نزدیک ساعت 1 کمی خلوت تر شده بود یک ساعتی از اون شلوغی آسایش پیدا کرده بودیم که دیدم توی سیستم اسم یه مریض ثبت شده با کلی گرافی! از جمله قفسه سینه، شانه، لگن، ران، زانو، ساق پا، مچ پا، کف پا، گردن!

خودمو آماده کردم واسه این لیست بلند! دستکشامو پوشیدم و دیدم 10 نفر با یه تخت اومدن دم در اتاق و یکیشون با داد و بیداد می گفت پس کجان چرا عکس نمی گیرن! منم رفتم جلو و گفتم آقای محترم آرامشتو حفظ کن و صداتو بیار پایین من اینجام و عکساشو می گیرم! حدودای 60 سالش بود و یکم کوتاه تر از من و گرمکن ورزشی سبز پوشیده بود! با صدای بلندتر گفت می خوام داد بزنم گفتم تشنج درست نکن من اینطوری نمی تونم کار کنم از بخش برو بیرون! گفت نمی رم میخوام ببینم چه غلطی می کنی منم گفتم یا میری بیرون یا تا دو ساعت دیگه هم وایسی من کار مریضتو انجام نمی دم! از شدت عصبانیت تنم داشت می لرزید و اعصابم خراب بود یارو هم کم آورد و دستشو برد بالا و آورد به طرف صورت من که منو بزنه! شوکه شده بودم! همراهش دستشو گرفت وگرنه معلوم نبود چه به روز من میاد!

از احساس نا امنی و اینکه هیچکی نیست به دادم برسه از بخش زدم بیرون و توی راهرو نگهبانی و حراست رو صدا زدم هیچ احدی جوابمو نداد! همراهای یارو از ترسشون طرف رو کشون کشون بردن بیرون و تا وقتی از جلوی چشمم دور شد از دهنش هر فحشی که به عمرم نشنیده بودم بیرون ریخت! از شدت عصبانیت می لرزیدم و اشک ریختن هم آرومم نمی کرد!

وقتی رفتم توی بخش منشی تازه از خواب بیدار شده بود و گفت چی شده! گفتم این نگهبانی کدوم گوریه! خودشو مشغول گرفتن شماره نگهبانی کرد که نگهبان بعد 10 دقیقه که همه چی آروم شده بود اومد یه نگاهی به بخش انداخت و بدون سوال و جواب از من رفت!!!!!!!!!!!!!!

به عمرم این همه احساس بی پناهی و نا امنی نکرده بودم! 

زن طرف اومد کلی عذرخواهی  کرد و گفت این مردک کلا قاطیه با همه دعوا کرده امشب شما ببخش من شرمنده ام

گفتم خانوم تو چرا شرمنده ای اون بی ادبی کرده!

من اون لحظه فقط اشک می ریختم فقط اشک! اصلا نمی تونستم جلوی گریه ام رو بگیرم!

چقدر دلم سوخت به حال خودم و به حال بی دفاعیم!

منشی مرد رو واسه همین مواقع گذاشتن که آقا خواب بود از ساعت 12 خاموشی زده بود و بساط خوابشو پهن کرده بود! همه منشیای دیگه از ساعت 3 به بعد این کار رو می کنن هر مریضی هم بیاد اینا خواب باشن بیدار می شن پذیرش می کنن! ولی این آقا ...

خلاصه اون شب بدترین شبی بود که توی این مدت داشتم!

صبح روز بعد هم متاسفانه شیفت بودم! و از همه بدتر تنها!!!!!! اونم صبح جمعه!

فقط خدا رو شکر می کنم که مراقبم بود!

خدا رو شکر که با این همه توهینی که بهم شد بهش توهین نکردم!

خدا رو شکر که خدا رو دارم!

چوب خدا صدا نداره و همه آدمهای بد و بی مسئولیت رو به موقعش تنبیه می کنه!


شق القمر

امروز توی وبلاگ یکی از دوستان مطلبی خوندم که خیلی من رو شگفت زده کرد. نه به خاطر مطلب بلکه به خاطر اینکه چنین مطلب مهمی رو باید توی وبلاگ ببینم، نه اخبار تلویزیون ایران و نه ماهواره هیچکدوم در موردش حرفی نزدن!

نمی دونم چقدر به قرآن علاقه دارین و چند بار ترجمه آیاتش رو خوندین و به آیاتش فکر کردین!

من خودم خیلی دوس دارم بعضی از مسائلی که توی قرآن اومده از نظر علمی بفهمم! ایده این جور قرآن خوندن هم از سال سوم دبیرستان و درس عربی گرفتم یه درسی داشتیم که در مورد تحقیقات دانشمندان در مورد حقایق علمی قرآن نوشته بود اینکه مثلا در اعماق دریا رنگها متفاوت دیده میشن و ... که الان خوب یادم نمونده

یا یه کتابی خوندم در مورد حقایق پزشکی در قرآن که مراحل تشکیل جنین انسان رو 1400 سال پیش بیان کرده و ...

از وقتی به سن تکلیف رسیدم همیشه به این موضوع فکر می کردم که پیامبر ما چرا هیچ معجزه ای جز کتاب نداره! بعدها فهمیدم معجزه های دیگه هم داشته مثلا شق القمر!

همیشه یه کاری رو که به خودم سخت می گرفتم، مامانم بهم می گفت: شق القمر نیست که! انجامش می دی!

خلاصه یکی از سوالات بچگیم این شق القمر بود! که یعنی چی و ماجرا چی بوده تا اینکه امروز توی سایت ایمیل های جالب مطلبی در موردش خوندم مبنی بر اینکه دانشمندان ناسا به این نتیجه رسیدن که ماه یه زمانی دونیمه شده و بعد دوباره بهم جوش خورده! و گواهشم نواری از صخره های تغییر شکل یافته ای می دونن که از یک طرف به عمق و از یک طرف به سطح ماه قرار گرفتن اونم وسط کره ماه

خودتون می تونید به  funnymail.persianblog.ir برین و مطلب رو به طور کامل بخونید! عکساشم ببینید فوق العاده اس.

واقعا جای تاسفه که چنین واقعیتهایی انقدر مهجور می مونه و مثه عروسی شاهزاده انگلستان چپ و راست خبرشو پخش نکردن!

سلام

سلام

باید از همه دوستان عذر خواهی کنم که این مدت نتونستم وبلاگ رو آپدیت کنم

بالاخره بعد از مدت ها 10 روز مرخصی گرفتم و رفتم مشهد هم زیارت هم سیاحت! جای همه دوستان خالی بود بخصوص اونایی که کارت دعوت داشتن و نتونستن بیان مراسم.

خلاصه اینکه سعی می کنم در اولین فرصت وبلاگ رو به روز کنم (الانم وقت ندارم دوباره شیفتای کوفتیم شروع شده نیومده باید برم شیفت شب وایسم!)

از اینکه سلام پرتوکار رو مورد لطفتون قرار دادین ممنون

قدر نعمت هایی که داریم می دونیم؟

چند روز پیش یه مورد پرتابل قفسه سینه از بخش آی سی یو نوزادان (NICU) داشتم. جایی که نوزادای نارس و بدحال رو نگه داری می کنن.

طبق معمول یه کاست 18 برداشتم و به سرعت رفتم NICU کلا بخش نوزادان از همه جای بیمارستان قشنگتر و تمیزتره. پرستاراش خیلی مهربونن مریضاشم که خیلی نازن! خلاصه رفتم تو یه نی نی دیدم که فقط 800 گرم بود. کل بدنش رو میشد توی یه کاست 18 عکس برداری کرد!

مستقیم از زایشگاه آورده بودنش! طفلی حالش خیلی بد بود! تنفسش قطع شده بود و قلبشم خیلی کند می زد! پرستار مرتب بهش تنفس مصنوعی می داد با آمبوبگ! دکتر هم بالا سرش بود! حدود 2-3 دقیقه قلبشم وایساد! سرش سیاه شده بود(سیانوز) و بدنش سرد! پرستار با یه انگشت ماساژ قلبیشم شروع کرد و من توی دلم دعا می کردم زنده بمونه! خیلی غصه دار بودم! یهو دوباره قلبش راه افتاد اما تنفس نداشت! یه 20 دقیقه ای پرستار تلاش می کرد! و دکترا ناامیدانه می گفتن این زنده نمی مونه!

پرستار گفت شده با آمبو نگه اش می دارم!

یکی از دکترا برگشت به من گفت! ما که سالم بودیم چی شدیم که این بخواد بشه! و رفت نشست! و من با خودم گفتم آخه مامان و باباش چی؟

هیچی دیگه یکم فکر کردم با خودم که چه قدر آدم باید ناشکر باشه که بگه من هیچی نشدم اینم هیچی نمیشه واسه چی بیاد به دنیا!

یاد آیه قرآن افتادم که میگه ((وَ مَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا )) و هر کس نفسی را حیات بخشد و از مرگ نجات دهد، همانند آن است که همه مردم را حیات بخشیده است. سوره مائده آيه32. و اینکه نعمت حیات چه نعمت بزرگیه و انسان در هر صورت باید قدر این نعمت رو بدونه!

توی افکار خودم غرق بودم که گفتن شما می تونی برگردی هر وقت لازم شد می گیم بیا عکسشو بگیر!

و من مثه آدمای شکست خورده، غمگینانه برگشتم بخش!

دیگه هم از NICU  با من تماس نگرفتن!


طرح نیروی انسانی

لطفا اگر اطلاع دقیق دارید به این سوالات جواب بدین!


آیا نیروی طرحی رادیولوژی وظیفه دارد شیفت های نامتعارف واحد خدمتی خود را بر عهده بگیرد؟

آیا نیروی طرحی مثل یک سرباز حق اعتراض به دستور مافوق را ندارد (دستوری که جانب عدالت در اون گرفته نشده)! و باید مثل یک سرباز در اختیار شیفت های نامتعارف واحد خدمتی خودش باشه؟

منظور از شیفت های نامتعارف تعداد شیفت شب زیاد! تعداد پرتابل زیاد! تعداد شیفت تعطیلات زیاد! می باشد.

شرح وظایف کارشناس (کاردان) رادیولوژی در واحد طرح نیروی انسانی برای شما اعلام شده یا نه؟ 

شما دوران طرح خود را چگونه گذراندید؟

لطفا اگه تجربه دارید حتما به این سوالات من جواب بدین! من که هرچی توی این اینترنت گشتم جوابی براشون پیدا نکردم!

سلام پرتوکار 3 ساله شد

خوش برخورد باشیم

یادمه یکی از استادا می گفت همیشه خودتون رو بذارید جای مریض ببینید اگه خودتون مریض بودین و عکس داشتین دوست داشتین با شما چطور برخورد کنن شما هم همون برخوردی که دوست دارین با شما داشته باشن با مریضتون داشته باشید!

من سعی می کنم این موضوع رو برای همه بیمارام رعایت کنم اما امان از دست مریض عصبانی خدا نکنه طرف عصبانی باشه هر چی بخواد بار بیمارستان می کنه

من خودم تا حالا برخورد مستقیم با چنین افرادی نداشتم اما بارها و بارها دیدم که عصبانی و طلبکارانه با منشی برخورد می کنن

یه علتش رفتار متقابل منشیه البته وقتی منشی خسته و عصبیه با مریض درست حرف نمی زنه و نتیجه میشه مشاجره لفظی پس باید منشی ها و هر کسی که کار پذیرش رو انجام میده صبورتر و خوش برخورد تر باشه

اما علت مهمتر مشاجره با بیمار کمبود امکاناته

مثلا شما رفتی یه مطبی بیرون از بیمارستان و بعد از کلی توی نوبت نشستن و پول ویزیت دادن باید یه عکس معمولی بگیری از منشی مطب می پرسی کجا برم میگه برو بیمارستان ایکس شما میری توی گرمای تابستون بیمارستان ایکس و بعد که میرسی به بخش رادیولوژی با تندی بهت میگن برو بیمارستان ایگرگ که سر راهت ردش کردی با همون توصیف میرسی بیمارستان ایگرگ و منشی با کمال احترام میگه ما نسخه بیرون رو پذیرش نمی کنیم اگه خیلی خونسرد باشی نا امیدانه سرت رو پایین می ندازی آهی میکشی و میری ببینی باید چیکار کنی اگه گرما و خستگی به اعصابت فشار آورده باشه و کلا آدم عصبی باشی چیکار می کنی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خودتون می تونید حدس بزنید

متاسفانه فیلم رادیولوژِی خیلی گرون شده  به علت تحریم های اخیر هزینه ای که بیمارستان بابت فیلم میده بسیار زیاده و در عوض درآمدش از این راه بسیار ناچیز شده! جالب اینه که اکثر تجهیزات رادیولوژی که الان دارن کار می کنن تقریبا و بعضیاش از رده خارجن! مرتبا خراب میشن و نیاز به تعمیر و تعویض دارن! پس بیمار باید در جریان این موضوع قرار بگیره

یعنی اگه به جای یه کلمه سر بالا جواب مریض رو دادن براش با ملایمت دلیل عدم سرویس دهی رو توضیح بدیم مشاجره پیش نمی آد

برخورد بیمار روی برخورد پرسنل تاثیر داره و بالعکس 

پس سعی کنیم خوش برخورد باشیم و حتی اگه بیمار بی احترامی کرد مودبانه باهاش برخورد کنیم

چه خوبه وقتی اسم رادیولوژی میاد مردم بگن پرتوکارا خیلی خوش رفتارن! نگن خیلی بد برخورد می کنن!

چه بسا که دور و برم از رفتار بد همکارای پرتونگار خیلی شکایت شنیدم!

 

 

 

تب کریمه

دوستان خوب پرتوکار حتما این مطلب رو بخونید

امروز طبق معمول صبح کار بودم، یه برگه دیدم که روی شیشه پذیرش خودنمایی می کرد با دقت که خوندم دیدم نوشته کلیه پرسنل درمانی که با بیماری به نام ??? سر و کار داشتن خودشون رو به واحد پرستاری بیمارستان معرفی کنند بیمار مبتلا به تب کریمه کنگو می باشد!!!!!! متاسفانه بیمار مذکور فوت شد.

خشکم زد یاد دانشجوی پزشکی افتادم که به این بیماری از طریق بیمارش مبتلا شده بود و دار فانی رو وداع گفته بود! به مغزم فشار آوردم که آیا از چنین بیماری گرافی گرفتم یا نه که چیزی یادم نیومد! من اون روز عصر کار بودم! بعد که از همکارا پرسیدم گفتن طرف رو شب آوردن و خیالم تا حدودی راحت شد!

اما این تب کریمه چیه؟ و کادر درمانی از جمله ما پرتوکارها چطور ممکنه بهش مبتلا بشیم؟!

تب کریمه کنگو یه بیماری ویروسیه که از طریق گوشت دام به انسان منتقل میشه! ویروسش رو کنه هایی که روی بدن بز و گوسفند و ... زندگی می کنن حمل می کنند. اگر گوشت 24 ساعت بعد از ذبح سرد بشه در دمای 1- یا 4- درجه این ویرووس از بین میره!

حالا اگر بیماری که مبتلا شده وارد بیمارستان بشه از طریق خون و ترشحاتش همه  کسانی که باهاش سر و کار دارند رو درگیر می کنه!

این بیماری در انسان‌ها پس از یک دوره کمون (نهفتگی) به‌طور متوسط 4 تا نهایتا 12 روزه معمولا با علائم غیرخونریزی مانند تب، سردرد، احساس سرما، خستگی، درد عضلانی، پرخونی صورت، پرخونی ملتحمه و چشم، استفراغ و دردهای بالای معده بروز پیدا می کنه. علائم خونریزی از روز چهارم شروع می‌شه که به‌صورت پتشی (لکه‌های خونریزی زیر پوستی بسیار کوچک) در مخاط دهان و پوست، خونریزی از لثه‌ها، بینی، معده، روده و رحم و زیر پوست ناحیه ساق پا و دست‌ها ظاهر می‌ شه. مرگ بیمار ناشی از شوک، کم‌خونی، خونریزی شدید ریوی، عفونت منتشر و اختلال انعقادی داخل عروقی پیش رونده ‌است. بنابراین تب کریمه- کنگو در انسان بسیار خطرناک بوده و حتی ممکنه منجر به مرگ بیمار بشه.

اما چطور میشه پیش گیری کرد

شستن دستها با آب و صابون و پوشیدن دستکش یکبار مصرف برای هر بیمار به طور اختصاصی ساده ترین روش پیشگیریست این نکته رو سعی کنید همیشه رعایت کنید

اما بعد از این که معلوم شد که کسی به این بیماری مبتلاست و شما مجبوری با این بیمار سروکار داشته باشی باید علاوه بر نکات فوق از عینک، ماسک جراحی، دستکش جراحی، چکمه ، گان و کلاه استفاده کنی.

تنتون به ناز طبیبان نیازمند مباد