17 آبان روز پرتوکار
با سلام به همراهان همیشگی سلام پرتوکار و دوستانی که گذری چشمتون به این وب سایت می افته
فردا 17 آبان 1396 مصادف با سالروز کشف شگفت انگیزیه که دنیای پزشکی کنونی بدون اون هیچه
کشفی که اتفاقی توی یه آزمایشگاه در کشور آلمان اتفاق می افته و کاشف متعجب رو غافلگیر می کنه طوری که نمی دونسته اسم این پدیده جدید چیه! برای همین بهش نام پرتو مجهول یا اشعه ایکس یا به قول خودشون X-Ray داده.
کشفی که برای اولین بار به خاطرش جایزه نوبل رو به یک فیزیکدان تقدیم کردن.
البته باید یادآوری کنم این کشف یه تیغ دولبه بود برای کاشفش. رونتگن بیچاره نمی دونست این کشف جدید و پر افتخارش چه خطر جبران ناپذیری براش داره و باعث تغییرات سلولهای اپیتلیال بدنش میشه و باعث مرگش میشه.
البته خیلی طول کشید تا دوستان و پیروان رونتگن بفهمن اشعه ایکس چه خطری داره و توی راه کشف خطرات این پرتوی تازه به دوران رسیده خیلیا جون دادن. خدا بیامرزدشون البته. ناخواسته کمک بزرگی به جامعه پزشکی و علمی کردن. کمکی که الان باعث شده من و امثال من پرتوکار بدون نگرانی باهاش کار کنیم و چشم تیز بینی باشیم در تشخیص امراض نهفته و موذی!
خدا پدر و مادر و خود رونتگن و امثال ایشون رو بیامرزه که تکنولوژی رو به پزشکی معرفی کردن که صد ساله داره مرتب به روز و پیشرفته تر میشه. من هم تونستم واردش بشم و کیف کنم به خاطر دیدن و حس کردن قدرت نهفته ای که در عالم هستی جریان داره.
8 نوامبر 1895 روز جهانی رادیوگرافی (رادیولوژی) مصادف با 17 آبان خودمون ولی نوشته نشده در تقویم ملی رو به تمام پرتوکاران سرزمینم تبریک میگم ، تمام زیر شاخه های علوم پرتو رو عرض میکنم از بچه های بیست رادیولوژی تا رادیوتراپی، پرتو پزشکی، فیزیک پزشکی ، رادیوبیولوژی، فیزیک هسته ای و ...
به امید روزی که توی کشورمون ایران نظام پرتوکاری ایجاد بشه
روزی که قانون های تصویب شده مثل کاهش ساعت کاری و حق اشعه و بازنشستگی به موقع به درستی اجرا بشه و حقی از جامعه پرتونگاری ضایع نشه
به امید روزی که دانشجو های این رشته سرشون رو با افتخار بین هم دانشگاهی ها بلند نگه دارن و به رشته اشون امیدوار و به آینده کاریشون خوشبین باشن.
به امید روزی که قدر پرتوکاران رو بدونن و توی تقویم ملی به خاطر از خودگذشتگی هایی که میکنیم روز پرتوکار رو ثبت کنن
روزمون مبارک
! راستش رو بخواین از رادیولوژی هیچی نمی دونستم و حتی به عنوان بیمارهم، بخش رادیولوژی رو ندیده بودم تنها چیزی که ازش می دونستم این بود که با اشعه از مردم عکس می گیرن! و خیلی خطرناکه 
! اما برام جالب بود و هیجان انگیز
، چون هم بیمارستانی بود هم نبود( منظورم اینه که شغل تمییزی بود)
خلاصه ترم اول گذشت یه سری درسای تئوری و عملی داشتیم که من از بین همشون عاشق کالبدشناسیش شدم ترم دو برای اولین بار بخش رادیولوژی رو دیدم سرد و تاریک و تا حدود زیادی خشک و بی احساس اولش یه خورده ناراحت شدم اما کم کم وقتی خودم برای اولین بار یه عکس بدون نقص رو گرفتم 
روز به روز به علاقم اضافه شد حس خوبی داشتم از اینکه با عکسام میتونم به درمان یه بیمار کمک کنم و اینکه تا من و امثال من عکسای خوب و قابل تفسیر تهیه نکنن هیچ پزشکی نمی تونه با اطمینان بیماری مریضش رو تشخیص بده ! این بود که به رادیولوژی علاقه مند شدم و هر روز به اشتیاقم برای یاد گرفتن بیشتر و بیشترش اضافه شد 
! انقدر که با دوستام به فکر تغییر دادن جو خفن بخش افتادیم البته در حد بضاعت خودمون
مثلا واسه اینکه بچه کوچولوهایی که به بخش میان و عکس دارن از رادیولوژی خاطره خوبی داشته باشن و همکاری کنن بهشون تخم مرغ شانسی و شکلات یا آدامس می دادیم! حتی ایده پخش موسیقی و تغییر رنگ در و دیوارم دادیم که با مخالفت رئیس بخش ملغی شد
! یادشون به خیر! واقعا دوستای خوبی توی دوره کاردانی داشتم و اونا هم مثله من دلشون می خواست کاری کنن که رادیولوژی حداقل توی دانشکده خودمون شناخته بشه ! سال اول بهم دیگه قول دادیم که سال بعد حتما حتما واسه روز رادیولوژی جشن بگیریم اما از این غافل بودیم که چه قدر تنهاییم ! و چه قدر رشتمون واسه روئسای دانشگاهمون بی اهمییته! 
.jpg)
آدرس جدید ما xrays.ir